Autora: Kang
Grupo: NCT
Pareja: MarkHyuck
Clasificaci贸n: +18
Advertencias: AU, drama, demonolog铆a, suspenso, terror, sexo
Resumen:
31 de octubre, 3:00 AM
Un grupo de j贸venes entra a una casa abandonada
para vivir una experiencia paranormal, pero uno de ellos cambia los planes y
desde aquella noche algo comienza a perseguirlo.
“Soy tu amo, t煤 eres mi esclavo. Dime tus secretos, no tengas miedo.”
♡饟啰♡饟啰♡饟啰
The
Master
1. Ritual
Un grupo de j贸venes se
encontraba frente a una de las tantas casas abandonadas que hab铆a en su ciudad.
Hab铆an planeado aquella expedici贸n durante varias semanas.
-Mierda, qu茅 fr铆o hace –
exclam贸 Jeno.
-Eso lo hace m谩s
tenebroso – coment贸 Donghyuck, el que hab铆a organizado la expedici贸n.
-¿Est谩n listos? –
pregunt贸 Renjun.
-List铆simo – dijo Jaemin
mientras se aseguraba que las puertas y ventanas de su auto estuvieran bien
cerradas.
-Entonces… ¡entremos! –
anim贸 Chenle, otro que igual estaba emocionado por comenzar aquella experiencia.
-Jisung, dime que
cargaste tu celular al 100%, eres el 煤nico con buena c谩mara – coment贸 Renjun.
-S铆, s铆 – contest贸 el
aludido mostrando la pantalla de su dispositivo.
Los seis chicos
emprendieron el camino hacia aquella casa abandonada, llena de leyendas de todo
tipo, sobre todo de muertes sospechosas. Poco se sab铆a sobre los due帽os
actuales, pero seg煤n las malas leguas, el lugar no le pertenec铆a a nadie en
absoluto, por lo que las exploraciones urbanas estaban a la orden del d铆a.
-Demonios, Donghyuck,
¿qu茅 acaso quieres matarnos? Mira c贸mo est谩 el techo – dramatiz贸 Jaemin.
-No seas gallina,
disfruta la experiencia.
Los chicos se dividieron
para explorar la casa con m谩s calma. Donghyuck dijo que ir铆a solo, Jaemin y
Jeno fueron juntos, mientras que Renjun acompa帽贸 a los menores del grupo:
Chenle y Jisung.
-No s茅 por qu茅, pero
tengo un mal presentimiento acerca de todo esto – coment贸 Jisung.
-Uy no, no empieces con
tus cosas – reclam贸 Chenle.
-¿Qu茅 hora es? – pregunt贸
Jisung.
-2:49 AM. Estamos locos
por estar haciendo esto – suspir贸 Renjun.
-Eso nos pasa por seguir
a Donghyuck y sus cosas obscuras – secund贸 Jisung.
-As铆 es, desde que entr贸
en modo “g贸tico”, no ha dejado de hablar de vivir una experiencia paranormal,
pero llevamos un buen rato aqu铆 y no hemos vivido nada – se quej贸 Renjun.
De pronto, a sus
celulares lleg贸 una notificaci贸n.
Donghyuck:
“Vengan a la sala. Les tengo una sorpresa 馃拃”
-Te dije que ten铆a un mal
presentimiento – insisti贸 Jisung.
Los cinco chicos se
encontraron en uno de los pasillos del segundo piso de la casa.
-¿Qu茅 creen que sea? –
pregunt贸 Jaemin.
-Con Donghyuck en modo
g贸tico, todo es posible – contest贸 Renjun.
Los cinco rieron y se
dispusieron a bajar las escaleras.
-Por Sat谩n, ¿qu茅 es esto,
Donghyuck? – cuestion贸 Jeno, al borde del colapso.
-Una Ouija, amigo m铆o –
contest贸 con una sonrisa de oreja a oreja.
Donghyuck hab铆a instalado
una especie de ritual improvisado; tenia velas negras alrededor del tablero y
tambi茅n hab铆a dibujado un c铆rculo con sal, lo suficientemente grande para
todos.
-¿Tienes la m谩s m铆nima
idea de lo que est谩s haciendo? – pregunt贸 Renjun.
-¡Claro! Bueno… m谩s o
menos. S贸lo vi algunos v铆deos y le铆 algunas cosas en internet – contest贸
Donghyuck.
-¿De d贸nde la sacaste? –
pregunt贸 Chenle, completamente emocionado.
-Amazon – contest贸
Donghyuck -Bueno, ¿qui茅n juega? Necesito 3 personas.
-Yo no – sentenci贸
Renjun.
-Ni yo – dijo Jisung.
-Yo tampoco – dijo Jeno.
-¡Yo s铆 quiero! – exclam贸
Chenle.
Todos miraron expectantes
a Jaemin.
-A la mierda, vinimos por
algo paranormal, ¿no? – buf贸 mientras lanzaba su cigarrillo al suelo y lo
apagaba con el tenis.
-¡Eso! As铆 me gusta –
dijo Donghyuck -Ustedes, gallinas. Graben el ritual.
Los tres espectadores
asintieron con algo de nerviosismo y escepticismo.
-¿Qu茅 invocaremos? –
pregunt贸 Chenle.
-A alguno de los muertos
de la casa, ¿no? – contest贸 Donghyuck.
-Donde invoquen alg煤n
demonio y nos vayamos todos a la mierda… - coment贸 Renjun.
-Nos har铆a un favor –
suspir贸 Jisung.
Los seis chicos
comenzaron a re铆r hasta que una fuerte r谩faga de viento apag贸 las velas.
-Uy~ spooky – murmur贸
Chenle.
Donghyuck fue por su
encendedor y las encendi贸 de nuevo.
-Bien, conc茅ntrense –
pidi贸 a sus amigos.
Los tres j贸venes sentados
alrededor del tablero suspiraron al mismo tiempo a la vez que cerraban los
ojos.
-¿Qu茅 hora es? – pregunt贸
Donghyuck.
-3:00 AM – respondi贸 Renjun.
-Es hora – murmur贸 el
moreno.
Besticitum consolato veni ad
me’vertat.
Creon, Creon, Creon, cantor laudem
omni-potentis, et non commentor.
Stat superior carta bient laudem,
omviestra principem da montem et inimicos meos 贸 prostantis vobis.
Et mihi dantes que passium fieri
sincisibus.
Los tres chicos abrieron
los ojos y se miraron expectantes.
-¿Qu茅 mierda dijiste,
Donghyuck? – murmur贸 Jaemin.
-Algo para invocar un
demonio. Lo encontr茅 en internet.
Todos quisieron darle de
zapes en la cabeza a su amigo.
De pronto, otra fuerte
r谩faga de viento golpe贸 la casa, provocando que las puertas se aporrearan.
-Wow… ¡graben todo! –
pidi贸 Chenle.
-No quiten las manos –
dijo Donghyuck.
Los tres chicos
dirigieron la mirada al tablero, esperando a que este se moviera. Estuvieron un
par de minutos as铆, hasta que Jaemin chasque贸 la lengua y se alej贸.
-Son tonter铆as. No pasa
nada.
-¡Jaemin! – chill贸
Chenle.
-Jaemin tiene raz贸n,
Donghyuck. V谩monos, que ya comenz贸 a llover – dijo Jeno.
Donghyuck y Chenle se
miraron a los ojos.
-¿Qu茅 dices? – pregunt贸
Donghyuck.
Chenle hizo una mueca,
pensativo.
-Tenemos mala suerte para
lo paranormal – coment贸, mientras retiraba sus manos y sal铆a del c铆rculo.
Donghyuck mir贸 una vez
m谩s al tablero, y luego retir贸 las manos para comenzar a recoger todo.
-A lo mejor no me inform茅
lo suficiente o… el escepticismo de Jaemin alej贸 a todos los muertos y demonios
– reclam贸 Donghyuck.
-¿Escepticismo? Se llama
madurez – contest贸 el aludido.
-Ya, ya. V谩monos –
insisti贸 Renjun.
Una vez que recogieron
todo, se dispusieron a abandonar la casa.
-¿Jisung? ¿Qu茅 tienes? –
pregunt贸 Chenle a su amigo, quien se hab铆a quedado atr谩s.
-N-nada...
-No te creo.
-No le vayas a decir a
Donghyuck, pero me pareci贸 ver algo en la ventana del segundo piso.
-¿Qu茅? ¿En serio?
-Shh.
-Dime que le tomaste foto
o lo grabaste o algo.
-S铆, espera – el chico
busc贸 la imagen en su celular.
-Wow… parece un demonio…
wow – exclam贸 Chenle, con emoci贸n -¿Seguro que no quieres que le diga a los
dem谩s?
-Muy seguro.
-Okay! – le mostr贸 un
pulgar hacia arriba.
Jisung se volte贸
levemente para darle un 煤ltimo vistazo a la casa y ah铆 estaba aquella figura
mir谩ndolos desde la ventana del segundo piso.
-Que no le vaya a pasar
nada malo, por favor – murmur贸 para s铆 mismo mientras miraba a Donghyuck. S贸lo
Chenle sab铆a que pod铆a sentir y ver seres de otro plano y aquello que hab铆a
visto le inspiraba algo negativo, cargado de una energ铆a que nunca hab铆a
sentido.
Continuar谩…
_____________
Gracias por leer ₍^._.^₎⟆
No hay comentarios.:
Publicar un comentario